Voor het tweede werkcollege van deze cursus heb ik samen met Robin Wouters een klein ‘één-op-één-debat’ voorbereid. Geinspireerd door allerlei nieuwsberichten over het medium Twitter, kwamen wij tot de volgende stelling:
Het gebruik van Twitter door politici in de 2e kamer vormt een belemmering voor het politieke debat.
Mijn positie in dit debat was die van ‘voorstander’. Dit standpunt heb ik getracht hard te maken aan de hand van de volgende argumenten.
Ten eerste werkt Twitter polariserend. Wat zoveel wil zeggen als: het zet de verhoudingen op scherp. De berichtjes die worden gepost moeten opvallen, provoceren en door zoveel mogelijk mensen worden gelezen. Om dat laatste voor elkaar te krijgen, wordt geprobeerd om de berichtjes aan het eerste en tweede punt te laten voldoen. Hierdoor bestaan de berichtjes vaak uit boude uitspraken, terwijl het eigenlijke standpunt vaak niet zo zwart of wit blijkt te zijn.
Ten tweede, daarop voortbordurend, Twitter is een medium van weinig nuance. Dit wordt vooral veroorzaakt doordat de berichtjes maar maximaal 140 woorden mogen tellen. Een goed uiteengezette mening over een politiek kwestie verkondigen via het medium is dus vrijwel niet mogelijk. Hieraan verwant is mijn derde argument: de politiek wordt door het gebruik van twitter oppervlakkig. Politici houden zich continue bezig met het beantwoorden van tweets van hun ‘followers’, omdat deze anders ontevreden worden. Vaak bevatten deze tweets geen diepgaande en inhoudelijk vragen en dus ben ik van mening dat het medium de politici afleidt van waar het werkelijk om gaat.
Een klein voorbeeld ter illustratie van mijn laatste argument:
@Teun15 Als je nog 1 keer scheldt, dan block ik je.
Het ‘gesprek’ tussen Teun15 en FemkeHalsema bestaat uit verschillende tweets waarin vooral door Halsema aan hem wordt gevraagd niet zo te schelden. Deze tweet laat haar laatste poging zien.
Ten vierde wil ik graag noemen dat Tweede Kamer voorzitster Gerdi Verbeet de kamerleden heeft opgeroepen om niet te twitteren in de Kamer, haar motivatie was: 'Het debat moet in de Kamer worden gevoerd, niet via het internet.'. Het wordt voor haar namelijk erg onoverzichtelijk als het ‘zijspoor-debat’ (via Twitter) en het echte debat in de kamer door elkaar lopen. [1]
Ten slotte lijkt de rol van de politiek in de samenleving te veranderen door het gebruik van Twitter. Het begint er steeds meer op te lijken dat politiek vooral entertainment moet zijn; strakke oneliners in debatten en op twitter trekken de aandacht van de ‘gewone man’. De beste entertainers krijgen de meeste aandacht en vaak zelfs ook de meeste stemmen. Het is echter van zeer groot belang om te beseffen dat de beste entertainers niet per definitie ook de beste landsbestuurders zijn.
Robin bracht hier onder andere tegenin dat het voor politici juist belangrijk is om hun achterban (via Twitter) op de hoogte te houden, door Twitter staan de burgers in directe verbinding met de politici, en dit zorgt ervoor dat burgers meer betrokken raken bij de Nederlandse politiek. Dit trachtte ik te weerleggen door aan te geven dat Twitter niet de enige (en zeker niet de beste) manier is om de burgers te informeren. Hiervoor zijn de partij-websites en debatten op televisie meer geschikt. Daarbij kon ik ook het voorbeeldje aanhalen wat ik hierboven heb gebruikt. Dit laat namelijk zien dat het contact met de achterban lang niet altijd zo informatief en inhoudelijk is als vaak wordt voorgesteld. Mijns inziens kost het meer, dan het oplevert.
[1]Jeroen Langelaar, Elsevier.nl, Politiek nieuws, 22 september 2010, http://www.elsevier.nl/web/Nieuws/Politiek/276463/Kamervoorzitter-Verbeet-zet-oorlog-tegen-Twitter-voort.htm?rss=true (laatst bezocht op 5 oktober 2010).
Geen opmerkingen:
Een reactie posten